به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

تاریخ پرفراز و نشیب و موانع بر سر راه زیارت کربلا، بهترین مکان روی زمین

تاریخ انتشار: ۲۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۳۵۱۵۲

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، موانعی که حاکمان جور برای زائران کربلا ایجاد کرده‌اند، هیچگاه مانع نشد شیعیان از زیارت امام حسین علیه السلام منصرف شوند .

زیارت قبور ائمه یکی از مسلمات فرهنگ شیعه است که قابل انکار نیست.  شیعیان به دلیل تعلق خاطری که به امامان معصوم خود دارند، مرتب به زیارت می‌روند و بیش از همۀ مکان‌های زیارتی، به کربلا می‌روند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!   در طول تاریخ، حرم حسینی همواره ملجأ و مأوای شیعیان بوده و هست.  شیعیان از گذشته تاکنون در هر شرایطی به زیارت کربلا رفته و می‌روند؛ سختی و مشقت و حتی خطرات سفر را به جان می‌خرند؛ وقتی مصمم می‌شوند، هر مانعی را کنار می‌زنند تا به هدف برسند. به‌غیر از مناسبت‌های ویژه که روز زیارتی مخصوص سیدالشهداست، در سایر زمان‌های سال نیز زائران متعددی به کربلا می‌روند؛ چرا که زیارت کربلا شناسنامۀ شیعه است.   موانع بر سر راه زیارت امام حسین (ع) در گذر زمان همواره شاهد موانعی هستیم که حکومت‌های ظالم بر سر راه زائران کربلا ایجاد می‌کردند. در سال‌های اولیه پس از واقعۀ عاشورا، زیارت کربلا سهم به‌سزایی در معرفی حق و باطل، یا مظلوم و ظالم داشت. از سال ۶۱ ه. ق که واقعۀ عاشورا اتفاق افتاد، تا سال ۱۳۲ که حکومت بنی امیه با مرگ مروان بن محمد (معروف به مروان حمار) به پایان رسید، همواره زوارِ حضرت در مضیقه بودند و رفتار زشت دستگاه حاکم را تحمل می‌کردند.   انقلاب حسین علیه السلام  مردمی که به سوی مقبرۀ حسینی می‌رفتند، با یادآوری آن واقعۀ دردناک متوجه ظلم و جور بنی امیه می‌شدند و به سبب مظلومیت آل طاها، متأثر و به سوی امام معصوم جذب می‌شدند.  زیارت امام حسین (ع) انقلابی در فرد ایجاد می‌کرد و در جریان سفر روشنگری اتفاق می‌افتاد؛ پرده از چهرۀ پلید بنی امیه کنار می‌رفت و حقانیت خاندان علی (ع) را آشکار می‌کرد. آشکار شدنِ مظلومیت ائمه چنان بالا گرفت که خلفای بنی امیه تصمیم گرفتند جلوی سیل زائران کربلا را بگیرند. امرای بنی امیه برای مقابله با زائران، در اطراف کربلا پاسگاه‌هایی تعبیه کردند.  نگهبانان این پاسگاه‌ها افرادی بسیار تندخو و خشن بودند که با زوار برخورد می‌کردند. گاهی اوقات زائران به روستا‌های غاضریه و نینوا که در شمال شرقی و جنوب شرقی حائرحسینی قرار داشت، عزیمت و از این دو دهکده به عنوان پوشش استفاده می‌کردند.  زوار، آنجا را هدف و مقصد خویش قرار می‌دادند و بعد از توقف کوتاهی، پنهانی به سوی قبر شریف می‌رفتند و اگر به دام شرطه‌های حکومت می‌افتادند، به شدت مجازات می‌شدند؛ اما عاشقان دلباختۀ اباعبدالله (ع) دست از زیارت نکشیدند.  آنان پیاده و شبانه، پنهان و ترسان، تنها و دسته‌جمعی به طرف کربلا می‌رفتند. پس از بنی امیه، در زمان عباسیان نیز این موانع کم و بیش وجود داشت. بنی عباس بعد از آنکه پایه‌های حکومت خویش را استوار کرد، دست به تخریب قبر مطهر و برخورد با زائران زد. چنانچه در تاریخ نقل شده اولین کسی که مرتکب چنین جسارتی شد، منصور دوانقی بود.  از ویژگی‌های منصور کینه‌توزی نسبت به اهل بیت و فرزندان پیامبر (ص) و دوستداران آنان بود.  ظلم منصور و پرده‌دری او به جایی رسید که علمای دین سخت به معارضه با او پرداختند؛ دو تن از رؤسای مذاهب چهارگانۀ اهل سنت (ابوحنیفه و مالک بن انس) برای مردم مدینه فتوا دادند که بیعت با منصور مطابق شرع نیست.   نقش امام باقر و صادق (ع) در زیارت سید الشهدا در آن شرایط که مردم به سختی و مشقت به زیارت می‌رفتند، ترس جان داشتند یا به عقوبت و شکنجه‌های سنگینی دچار می‌شدند؛ تنها موضوعی که راه زیارت را هموار می‌کرد، سخنان امام باقر و امام صادق علیهمالسلام بود. ایشان با بیان ثواب زیارت سیدالشهدا (ع) خصوصاً در هنگام ترس از حاکم، مردم را به زیارت تشویق می‌کردند. زراره از حضرت باقر (ع) می‌پرسد: «چه می‌فرمایی دربارۀ کسی که زیارت پدرت را با ترس انجام دهد؟» امام پاسخ می‌دهد: «روز قیامت که بیشترین ترس و وحشت افراد را فرا می‌گیرد، خدا او را در امان می‌دارد و فرشتگان به بشارت با او برخورد می‌کنند و می‌گویند: مترس و اندوهگین مباش، که این روز کامیابی و رستگاری توست.»   نام حسین را از زبان‌ها میندازیم در فاصلۀ زمانی ۷ ساله بین مرگ منصور و به حکومت رسیدن هارون الرشید (۱۵۸ ـ ۱۶۵ ه. ق)، محبان آسوده‌تر از قبل به زیارت اباعبدالله (ع) می‌رفتند. هارون الرشید که در اواخر حکومتش از علاقۀ مردم به اهل بیت و حجم زوار کربلا مطلع شد، دستور داد آثار حسینی را محو کنند. بعد از مرگ هارون الرشید تا زمانی که متوکل به حکومت رسید، مردم در امنیت بیشتری بودند و بدون دغدغه به زیارت می‌رفتند. در سال ۲۳۲ ه. ق که متوکل عباسی برسرکار آمد، برخورد با زائران و تخریب و اهانت به قبر مطهر به اوج خود رسید.  او که به دشمنی با خاندان امیرالمومنین علی (ع) شهره بود، در طول دوران خلافتش ۴ بار دستور تخریب حائر حسینی را داد.  در یکی از این دفعات فردی به نام «ابراهیم دیزج یهودی» را مأمور تخریب قبر شریف کرده بود. وی با غلامان خود به سوی مقبره رفت و درون حائر شریف را آب بست تا در آنجا زراعت کنند. آنان تصمیم داشتند با گاو‌هایی زمین را شخم بزنند که به امر خدا گاو‌ها پیشروی نکردند.   هر کسی به زیارت رفت او را بکشید با تمام این سختگیری‌ها، مجدداً به متوکل خبر رسید که مردم دسته‌دسته برای زیارت مقبرۀ حسینی می‌روند. وی یکی از سرلشگرانش را همراه سپاهی به سوی کربلا روانه کرد و دستور داد بین مردم به بیزاری از زائران قبر مطهر جار بزنند و مردم را از رفتن به زیارت بازداشت و به تعقیب خاندان أبی‌طالب و شیعیان پرداخت و تعداد بی‌شماری از آنان را به قتل رساند. شدت سختگیری بدانجا رسید که متوکل دستور داد هرکس حتی قصد زیارت دارد، او را بکشید.   چهارمین اقدام متوکل برای تخریب قبر مطهر امام حسین (ع) چهارمین اقدام متوکل برای تخریب قبر مطهر امام حسین (ع) مصادف بود با زیارت نیمۀ شعبان؛ همان زمان که افراد زیادی مشتاقانه برای زیارت در کربلا حضور می‌یابند.  این تخریب هم مجددا با آزار و اذیت و دستگیری و کشتار زائران همراه بود. در این شرایط و خفقانی که متوکل ایجاد کرده بود، امام هادی (ع) مردم را به زیارت کربلا تشویق می‌کردند و می‌فرمودند: «همانا برای خداوند سرزمین‌هایی است که دوست دارد در آن عبادت شود و حائر الحسین (ع) یکی از آن سرزمین‌هاست.» حضرت گاهی افرادی را نائب می‌کردند که از سوی ایشان به زیارت کربلا مشرف شوند و آنجا برای امام دعا کنند.   حمله وهابیان به کربلا چند قرن بعد از سقوط عباسیان، در حادثه‌ای که در سال ۱۲۱۶ ه. ق رخ داد، وهابیان به شهر کربلا حمله کردند. مردم که غافلگیر شده بودند، دروازه‌های شهر را بستند؛ اما آنان دروازه را شکستند و به داخل شهر هجوم آوردند.  وهابیون شروع به تخریب و ویرانی حرمین کردند و نزدیک به پنجاه نفر را کنار ضریح و پانصد نفر را در صحن شریف به قتل رساندند. بعضی، تعداد کشته‌شدگان را نزدیک به هزار نفر اعلام کردند.   اربعین خونین در قرن اخیر و در زمان حکومت صدام و بعثی‌ها نیز موانعی برای زیارت کربلا وجود داشت. در سال ۱۳۹۷ ه. ق در ایام اربعین حسینی، مردم عراق سنت دیرین «پیاده‌روی» را از طریق جاده‌های غیر رسمی که از کنار فرات می‌گذشت، به جا می‌آوردند.  این پیاده‌روی که رنگ و بوی مبارزه با رژیم وقت عراق را به خود گرفت، به درگیری سختی میان نیرو‌های بعثی و زائران پیادۀ اباعبدالله منجر شد که در نهایت کشته و مجروحان زیادی به جا گذاشت. آن سال به «اربعین خونین» معروف شد. چندی بعد در سال ۱۴۱۱ ه. ق (انتفاضۀ معروف ۱۹۹۱ عراق) صدام با سلاح‌های مختلف در نجف و کربلا مردم را به خاک و خون کشید و با توپ و تانک گنبد و بارگاه حرمین شریف را مورد اصابت قرار داد.  وی از یکی از ژنرال‌های ارتش بعث خواست که به زائران حرم حضرت عباس و امام حسین (علیهما‌السلام) حمله‌ور شود. صدام حتی دستور داد افرادی را که توسط نیرو‌های امنیتی دستگیر شدند، در همان‌جایی که بازداشت شدند، اعدام کنند. چنانچه ذکر شد، در طول تاریخ همواره مشکلاتی بر سر راه زیارت کربلا وجود داشته است؛ البته در سال‌های اخیر این مشکلات مرتفع شده و مردم با آسودگی بیشتری سفر می‌کنند.   آنچه قابل توجه است اینکه، هیچ چیز نمی‌تواند راه زیارت را ببندد و شور و حرارت حسینی را خاموش کند. چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «به‌درستی که از شهادت حسین (ع) حرارتی در قلوب مؤمنین است که هرگز سرد نمی‌شود.» آیا درست است که در عهد ائمه (ع)، اجازه زیارت کربلا مشروط به قطع دست و گردن بود، و با این حال ائمه اجازه می‌دادند؟ در هیچ منبعی نیامده است که با وجود خطر قطعی، ائمه اطهار (ع)، برای زیارت کربلا، تشویق کرده باشند و یا دستوری داده باشند.  در زمان متوکل عباسی که متعرض زائران حسینی می‌شدند امام هادی (ع) به ایرانیان دستور دادند که به زیارت حضرت عبدالعظیم الحسنی مشرف شوند.  شخصی می‌گوید: محضر امام هادی (ع) مشرف شدم. حضرت پرسیدند: کجا بودید؟ گفتم: زیارت قبر امام حسین (ع). فرمودند: مگر نمی‌دانی هرگاه در سرزمین خودتان قبر حضرت عبدالعظیم را زیارت کنید، مثل کسی هستید که امام حسین (ع) را زیارت کرده باشد. البته از زمان شهادت امام حسین تا به امروز زیارت قبر آن حضرت، غالباً همراه با خوف و هراس بوده است؛ که این مسئله هشداری است به زائرین که با احتیاط به کربلا مشرف شوند. گفتنی است اگر شخصی با وجود همۀ این خطر‌ها باز هم عاشقانه برای زیارت قبر پاک آن حضرت، حرکت کند این کار او نه تنها بی اجر و مزد نخواهد بود بلکه اجر مضاعفی خواهد داشت. محمد بن مسلم می‌گوید: «حضرت ابو جعفر محمّد بن علی علیهما السّلام به من فرمودند: آیا به زیارت قبر حسین علیه السّلام می‌روی؟  عرض کردم: بلی، ولی با خوف و هراس. فرمودند: هر قدر در زیارتت خوف بیشتر باشد ثواب در آن به مقدار خوف و هراس تو می‌باشد و کسی که در زیارتش خائف و بیمناک باشد، در روزی که مردم برای حساب پروردگار عالمیان به پا می‌خیزند، حق تعالی او را در امان قرار داده و خوف و وحشت او را برطرف می‌کند و با آمرزش گناهان برگشته و فرشتگان بر او سلام نموده و نبی اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم به زیارتش آمده و برای او دعا می‌فرمایند و به واسطه نعمت الهی، حالش دگرگون شده و فضلی که هیچ مکروه و بدی با آن همراه نیست شاملش شده و به دنبال آن رضوان خدا نصیبش می‌گردد». چه بسا افرادی که به دلیل عشقی که به حسین بن علی (ع) داشتند با جان و دل، مصائب و مشکلات زیارت را می‌پذیرفتند. بله در حال خوف و هراس دستور به زیارت تربت امام حسینش داده شده است. بیشتر بخوانید : ماجرا‌هایی از کربلا که سئوال برانگیز است امّا در مورد قطع دست برای زائران آن حضرت در زمان متوکّل، منابع تاریخی و روایی معتبر، گزارشی که صریحا به قطع دست زوار اشاره کرده باشد را نیافتیم و استناد آن به کتاب مروج الذهب که در برخی سایت‌ها عنوان شده است صحیح نمی‌باشد. با این وجود، در آینده اگر با منبع معتبری در زمینه خصوص قطع دستان زوار کربلا در زمان متوکل برخورد کردیم، این پاسخ را ویرایش خواهیم کرد. منبع: اسلام کوئیست و خبر انلاین

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: تاریخ اسلام زائران حسینی زیارت کربلا برای زیارت خوف و هراس راه زیارت امام حسین تخریب قبر زیارت قبر بر سر راه قبر مطهر بنی امیه قطع دست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۳۵۱۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۰۵۵ قزوینی به حج تمتع اعزام می‌شوند

مدیرکل حج و زیارت استان قزوین گفت: امسال از استان قزوین اعزام ۱۰۵۵ زائر به حج تمتع قطعی شده و ۳۰ نفر هم خدمه کاروان‌ها هستند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا از قزوین، بشیر سلیمی امروز _جمعه هفتم اردیبهشت_ در همایش متمرکز زائران بیت‌الله الحرام اظهار کرد: پس از ۹ سال انتظار دو روز پیش نخستین کاروان عمره‌گزاران به حج عازم شدند و در دعای پر فیض کمیل شرکت کردند.

وی افزود: امسال ۸ کاروان از استان قزوین به حج تمتع اعزام می‌شوند و سبد متنوعی با هزینه‌های متوسط و بالا در اعزام‌ها پیش‌بینی شده تا همه گروه‌ها بتوانند از این سفر معنوی بهره‌مند شوند؛ امسال از استان قزوین اعزام ۱۰۵۵ زائر به حج تمتع قطعی شده و ۳۰ نفر هم خدمه کاروان‌ها هستند.

مدیرکل حج و زیارت استان با یادآوری اینکه یک مجموعه اقامتی و هتل در مدینه منوره با ۶ گروه داریم که توسط استان قزوین مدیریت می‌شود و در ایام حج به زائران خدمت‌رسانی می‌کند، گفت: قرار شد ظرفیت حداکثری حج با شفافیت عرضه شود و در این راستا وقتی با یک روز اطلاع قبلی سایت باز شد، در چند دقیقه ثبت‌نام زائران انجام شد و شفافیت و عدالت توزیعی صورت گرفت.

سلیمی ادامه داد: درباره عتبات عالیات با توجه به جمعیت استان رتبه هشتم اعزام کشور را داریم و استان‌های غربی را هم پوشش می‌دهیم و شرکت‌های مجری را بیشتر می‌کنیم تا خدمت‌رسانی تسهیل شود.

وی با بیان اینکه استقبال دانشگاهیان از زیارت عتبات بیشتر شده است، تصریح کرد: امسال کوچک‌ترین زائر استان یک کودک ۴ ساله و کهنسال‌ترین فرد هم یک مادر ۸۷ ساله است و رده سنی در اعزام‌ها جوان‌تر شده است.

کد خبر 748065